Toen enige tijd geleden bekend werd dat Netflix aan een film over het Eurovisie Songfestival werkte, klonk dat veelbelovend: het grootste muziekfestijn van het jaar nu eens zelf in de schijnwerpers? Dat zou best eens een boeiende achter de schermen-interpretatie kunnen opleveren, zeker omdat ik zelf het idee had dat het misschien een soort caleidoscoopfilm zou worden van verschillende personages – artiesten, producers, entourages, vakjury enzovoorts. Maar het duurde een eeuwigheid voordat er iets bekend werd, en toen uiteindelijk de trailer uitkwam, bleef mijn gezichtsuitdrukking de hele tijd ongelovig hetzelfde en kon ik na afloop alleen maar denken ”is dit serieus?” Ik kon me namelijk niet voorstellen dat de enorm satirisch en ridicuul aandoende film met Will Farrell (dat had de eerste rode vlag moeten zijn) serieus te nemen zou zijn. Hoe vaker ik ernaar keek, hoe meer ik snapte dat het hele Fire Saga-verhaal eigenlijk niet eens zo vergezocht was, evenals het seksbom-personage van Dan Stevens – al had ik hem, na zijn rol in Beauty and the Beast, toch meer gegund dan dit karikaturale sketch-achtige stereotype. En hoe dol ik ook ben op Rachel McAdams, de film trekt nou niet bepaald enorm aan me, en de soundtrack evenmin. Nou ja, behalve dan één nummer: In The Mirror van Demi Lovato, die in de film de al even overtrokken rol van IJslandse zangeres Katiana speelt.
In The Mirror is een verrassende track die goed in het rijtje past van Demi’s meest recente nummers Sober en Anyone: hoewel ze het nummer niet zelf geschreven heeft – daarvoor moeten we producer Jörgen Elofsson bedanken – is het een kwetsbare en tegelijkertijd krachtige powerballade die doet vermoeden dat ze wel een vinger in de pap heeft gehad bij het schrijfproces: het gaat over alles voor elkaar hebben en een leven van faam en glorie leiden terwijl je je toch knap eenzaam voelt ondanks alle liefde die je krijgt… dat klinkt akelig bekend, als het leven dat Demi leidde vóór haar overdosis in 2018. De coupletten zijn rustig en laten een rauwe en toch gepolijste kant van haar stem zien, terwijl ze in het refrein los gaat met de hoge noten op een perfecte beat die ingetogen en tegelijkertijd bombastisch is. Een nummer om bij de eerste keer luisteen kippenvel van te krijgen en dat je vervolgens keihard wilt meezingen – want kennen we dat gevoel niet allemaal, dat we onszelf dreigen kwijt te raken totdat we in de spiegel kijken en weer herinnerd worden aan wie we eigenlijk, diep vanbinnen, weg van de ogen van anderen, echt zijn? Een nummer dat beslist niet zou misstaan als bonus track op haar nieuwe album waar we allemaal zo naar uitkijken.
